 |
de gouden stad
atelier op 5 |
Het moge zo zijn dat het lezerspubliek soms van mening is dat ik ten aanzien van de eigen of persoonlijke gedachtenbelevingen een beperkte vorm van discretie in acht pleeg te nemen, dikwijls heb ik dit ontkend en tegengesproken, vandaag voor het eerst geloof ik dat ik de lezers nodig heb om tot een verantwoorde en weloverwogen keuze te geraken zonder bijbedoelingen, gram, trap na of wat ook dat getuigen zou van een afwijking van het vertrouwde beeld dat wij van degenen die ik vertegenwoordig hebben. Er zijn enkele lijnen in mijn persoonlijk leven waar uiteraard nooit zo over is gesproken dan dat deze op te maken vielen uit terloopse opmerkingen of sympathieën, helaas is het er vaak op uitgedraaid dat ik in konflikten van anderen gewikkeld raakte waar ik part noch deel aan had en ook overigens niet de ware aard van kon doorzien, die mij ervan weerhielden te doen wat mijzelf als het beste voorkwam, met financiën omgaan behoort helaas tot een bijkomende taak in het secretariëele functioneren waarin ik uiteraard deel, en dat gedeelte in de opdracht brengt zekere konsekwenties en beperkingen met zich mee in het mogelijke.
Dat er een groep bestaat die voor zichzelf de autoritaire volmachten ter vertegenwoordiging van mijn persoon heeft opgeëist heeft ons niet weinig pijn gedaan, voor het overige is het de onzichtbare hand waarin ik geloof die mij regelmatig op de hoogte stelde van de voortgang in het beoogde doelbestand, men kan daaromtrent zich oriënteren in lectuur zoals het statuut van de Voorzienigheid in de Verlichting, een alternatief vormt de modernere aanpak van de
Edmund Burke Stichting , wij spreken uiteraard niet over het vliegdekschip Providence.
********************************************************************
Om maar met de deur in huis te vallen: ik heb verplichtingen te Parijs alwaar ik op het ogenblik op een zeer levendige wijze wordt voorbereid in ruil waarvoor ik een inzicht verschaf in onze vreedzame mogelijkheden en bekwaamheden en meer emotionele kenmerken van onszelf en mijn volkseigen. Reeds enkele jaren terug werd ik in celeste wijze ingewijd in het artistieke leven van de hoofdstad van La belle République, een antwoord heb ik tot nu toe niet kunnen geven dan aanwezig te blijven aan de gevoelsmatige horizon, een beetje de dromer te willen blijven die ik ben en voorsta, en voor het overige regelmatig een angelique bericht te mogen ontvankelijk voor zijn.
Ik zou het een persoonlijk débacle achten indien ik niet op het goede in mijzelf en in anderen mijn vertrouwen zou kunnen stellen// Je m'en fou de tout le monde on y pense, cela n'est plus la vérité//
