"de narcissen houden we in ons bedrijf", verklaarde de heer Jan Roosen die zijn naam eer aandoet

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
//het is mij te moede alsof een warme stem vanuit den Hoge toeroept: "jongens niet vechten", dat moge dan zo zijn het zal dan toch des mensen zoon blijken die de klus moet klaren, gelukkig gaat het niet om een karwei" - het is mij in de loop der jaren altijd heel duidelijk geweest dat het mes wat het mij aangaat van twee kanten sneed, zal dat dan ook nu weer het geval blijken te worden, te blijken, te blijven en te mogen aangeven, "ter hulpe vanuit nood geboren" dat moge dan de vriendschap van de ouden zijn?

Het heeft de mensen aan veel ontbroken en als je de berichten geloven moet dan mankeert er aan het materiële goed nog altijd meer dan voldoende om voor jaren mee te gaan, wij zien waarachtig alweer toekomst in het bouwbedrijf waarop ik heel lang heb gewacht, het zal er toch van moeten komen lijkt het nu dat ik tot openbaarheid komen mag, maar je, men weet het nooit, de mensen dneken dikwijls dat het vanuit diezelfde sfeer als waarvan ik hierenboven sprak wel goed zal zijn en ter rechter tijd geraken tot bekendheid, helaas kan ik verklaren: "niets is minder waar", ook den Hoge houdt rekening met de wisselingen der getijden en de kansen van het lot, het is de mensen evenwel te verstaan gegeven in een diepe innerlijkheid dat zij vertrouwen genieten mogen in deze de algemeen ontvankelijke openbaarheid,  en aan vertrouwen heeft het al te lang ontbroken, dat wil ik hier maar even stellen, daarvan ik koester geen gevoelens van grote spijt, om dat dan beter te begrijpen schrijf ik neer dat ook den Hoge bekend is met de menselijke zwakheden en op een wat "remarkable" te heten wijze daarvan gebruik gemaakt heeft, het is niet erg nodig het hier op te merken in de Nederlandse meer levendige zin van een niet al te bijbels woord:

"wij zijn zo'n beetje allen spijtoptanten van de reis naar het verre land"//

die houden we erin!

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

wat het dan aangaat Holland Bolland (het gezegde is van de dichter Lucebert een titel)
: van onze vakkennis en de inboedel kunnen wij nog grotelijks profijt verkrijgen indien wij de zaken op orde brengen in een noodzakelijke vlijtigheid, men noemt daar een term voor die zoiets luidt als een beschrijving van de roerende en onroerende goederen waarbij een kapitalisering wordt gevoegd in ruimhartige schatting, ook ons land heeft er groot belang bij dat de middelen niet in diezelfde zin worden geïnternationaliseerd als bij een nationalisering het geval is, ik bedoel dat het muntstelsel binnen Europa altijd zeer fluctuatief is geweest, normaal is voor bij voorbeeld bankinstellingen dat er een eigen vermogen is, hoe dat zogeheten passief kapitaal precies tot uitdrukking wordt gebracht dat is mij als mijn hemd gelukkig nader dan mijn rok/ zucht: "ik leef al jaren met een groot vermogen op mijn terebinten dak"//

//en met de bloembollenteelt waar ik zo weinig aan toe kom mij in te verdiepen daar is nogal veel aan horticultuur en kennis gemoeid, als voorbeeld voor de stand van zaken geef ik: zo'n bol, je ziet als men hem doorsnijdt niet zozeer een kern zoals een pit, eerder kun je met een gerust hart konkluderen dat in die min of meer natuurlijke zachte massa heel het patroon van groeien, bloeien en weer afvallen gegeven is, het is ongeveer zoiets als wat wij kennen als genetisch onderzoek dat ons kan verduidelijken hoe dat precies in zijn werk moge gaan, moderne analyse methodes doen ook heel veel op dit gebied/

/in zuiver wetenschappelijk onderzoek geloof ik evenwel niet, punt uit./

//de vreeswekkende term 'narcistisch' komt elke man wel eens in zijn leven tegen, ik beschouw de complexiteit van het beleven als een eerste vorm van zelfbehoud en anders is ons niet gegeven op de weg naar het verstand der jaren//

//wat het betreft het verschil tussen het engelse "daffodyll" en het Nederlandse "narcis", voor de bloemen wil ik eerst het franse taalgebied exploreren om mij een beeld te vormen/ griekse mythes veranderen wel eens in de tijd weet je//

//wanneer het om een keuze voor de bloemen gaat dan genieten de poetica narcissen toch mijn voorkeur, het tere wit en daarin dan het ingehouden oranje hart, dat vind ik helemaal behoren tot David's bloemenkroon, bovendien geuren de poetica's heerlijk, heerlijker nog dan de zware geur van de lelies, van de poetica wordt ik altijd blij//

Vroom & Dreesman